- มันสำปะหลัง
- มันสำปะหลัง.jpg (18.68 KiB) เปิดดู 1874 ครั้ง
1. การจัดการเพื่อความปลอดภัยจากสารพิษตกค้าง
มันสำปะหลังเป็นพืชที่มีการใช้สารเคมีค่อนข้างน้อยโดยเฉพาะการใช้เพื่อกำจัดโรคแลแมลง แต่การใช้เพื่อการป้องกันและกำจัดวัชพืชเริ่มใช้อย่างแพร่หลาย ทั้งนี้เนื่องจากปัญหาการขาดแรงงาน ดังนั้นแนวทางการใช้สารเคมีจึงควรจะต้องระมัดระวังและศึกษาวิธีการใช้ตามคำแนะนำอย่างเคร่งครัด โดยมีแนวทางดังนี้
1.1. ควรมีการป้องกันกำจัดศัตรูพืชโดยวิธีผสมผสาน
1.2. ถ้ามีการใช้สารเคมีป้องกันกำจัดศัตรูพืช
- ให้เลือกใช้ใน ชนิด อัตรา และระยะเวลาเวลาตามคำแนะนำอย่างเคร่งครัด
- ต้องใช้สารเคมีที่ถูกต้องตามกฎหมาย มีเลขทะเบียนวัตถุอันตราย และมีคำแนะนำบนฉลากให้ใช้กับมันสำปะหลัง
- ต้องไม่ใช้สารเคมีซึ่งเป็นวัตถุอันตรายที่ห้ามใช้ทางการเกษตร ตามพระราชบัญญัติวัตถุอันตราย พ.ศ.2535
- ต้องหยุดใช้สารเคมีก่อนการเก็บเกี่ยวตามเวลาที่ระบุในคำแนะนำอย่างเคร่งครัด
1.3.การจดบันทึก ควรมีการจดบันทึกการใช้สารป้องกันกำจัดศัตรูพืชรวมทั้งปัจจัยการผลิตอื่น ๆโดยการจดบันทึกควรมีการบันทึกรายละเอียด ชนิด ปริมาณ เวลาที่ใช้ให้ละเอียดไว้เป็นหลักฐานทุกครั้ง เพื่อความสะดวกต่อการตรวจสอบในอนาคต
2 การเพิ่มคุณภาพผลผลิต
ซึ่งหมายถึงการผลิตเพื่อให้ได้ผลผลิตต่อไร่สูงและเปอร์เซ็นต์แป้งสูงมีเนื้อหาเทคโนโลยี ตามที่กำหนดไว้แล้วตามคำแนะนำการผลิตมันสำปะหลังที่ถูกต้องและเหมาะสมของกรมวิชาการเกษตร หรือที่ http://WWW.DOA.GO.TH
นอกจากประเด็นการผลิตมันสำปะหลังที่ถูกต้องและเหมาะสมของกรมวิชาการเกษตร ควรที่จะเน้นให้เกษตรกรคำนึงถึงการเพิ่มความอุดมสมบูรณ์ของดินเนื่องจากเกษตรกรปลูกมันสำปะหลังในพื้นที่เดิมต่อเนื่อง ทำให้ดินขาดอินทรียวัตถุ แนวทางหนึ่งที่จะช่วยเพิ่มความอุดมสมบูรณ์ของดินได้ดีและอาจช่วยการลดการใช้ปุ๋ยเคมีคือการใช้ปุ๋ยพืชสด เช่น ถั่วพร้า ปอเทือง ถั่วพุ่ม ปลูกและไถกลบก่อนที่จะปลูกมันสำปะหลัง หากเกษตรกรไม่สามารถปลูกพืชปุ๋ยสดก่อนได้ อาจให้คำแนะนำให้เกษตรกรปลูกหลังปลูกมันสำปะหลังประมาณ 1- 1.5 เดือน ในระหว่างร่องปลูกมันสำปะหลัง เมื่อพืชปุ๋ยสดเติบโตถึงช่วง ออกดอกจึงใช้จอบหรือรถไถเดินตาม ถากหรือไถกลบ นอกจากนี้หากพื้นที่ปลูกเป็นพื้นที่ที่มีความลาดชันและมีปัญหาดินถูกชะล้างควรแนะนำให้เกษตรกรปลูกพืชตระกูลหญ้า(เช่น แฝก ลูซี่ อตราตัม เป็นต้น)ขวางแนวลาดชันของพื้นที่ โดยการปลูกเป็นระยะ ๆ ห่างกันแถวละ 30-40 เมตร ขึ้นอยู่กับความลาดชันของพื้นที่ วิธีการดังกล่าวนี้จะเป็นการเพิ่มความอุดมสมบูรณ์ของดินที่ลงทุนต่ำ แต่ก็เป็นวิธีการไม่สามารถเห็นผลทันทีในปีแรก ดังนั้นจึงจำเป็นที่จะต้องทำความเข้าใจให้เกษตรกรในเบื้องต้นด้วย
3. รูปแบบการเรียนรู้
ควรสนับสนุนให้เกษตรกรมีการเรียนรู้แบบเกษตรกรมีส่วนร่วม กล่าวคือจัดให้เกษตรกรมีการรวมกลุ่มเพื่อร่วมกันวิเคราะห์ปัญหาและหาแนวทางการเพิ่มประสิทธิภาพการเพิ่มผลผลิตหากไม่มั่นใจในเทคโนโลยีก็ควรมีการจัดทำแปลงทดสอบเพื่อเป็นแปลงพิสูจน์ทราบ หรือนำเกษตรกรไปทัศนศึกษาแนวทางการเพิ่มประสิทธิภาพของเกษตรกรกลุ่มที่ประสบความสำเร็จเพื่อแลกเปลี่ยนประสบการณ์ หรือ อื่น ๆ ตามความต้องการของเกษตรกร
4. การได้รับรองมาตรฐานฟาร์ม
เนื่องจากสภาวะตลาดที่มีการแข่งขันโดยเฉพาะการส่งออก ซึ่งมีการกำหนดว่าฟาร์มที่มีการผลิตผลผลิตต้องได้รับการรับรองจากหน่วยงานกลาง ซึ่งในส่วนของผลิตผลทางการเกษตร หมายถึงกรมวิชาการเกษตรจะเป็นหน่วยงานกลางที่ออกเอกสารรับรอง โดยประเด็นที่ใช้ในการตรวจสอบจะประกอบด้วยประเด็นต่าง ๆ 8 ประเด็น คือ
1) แหล่งน้ำ
2) พื้นที่ปลูก
3) มีการใช้วัตถุอันตรายทางการเกษตรตามคำแนะนำ
4) มีการปฏิบัติในขั้นตอนการเพาะปลูกจนถึงระยะเก็บเกี่ยว เพื่อให้ได้ผลผลิตมีคุณภาพหมายถึงปฏิบัติตาม แนวGAP
5) มีการเก็บเกี่ยวและปฏิบัติหลังเก็บเกี่ยว เพื่อให้ได้ผลผลิตมีคุณภาพ
6) การพัก ขนย้าย เก็บรักษา ผลผลิต มีสถานที่ อุปกรณ์และวิธีการที่เหมาะสมและถูกสุขลักษณะ
7) สุขลักษณะส่วนบุคคลของผู้ที่สัมผัสผลิตผลโดยตรง เพื่อป้องกันไม่ให้เกิดการปนเปื้อนสู่ผลผลิต
8 ) การบันทึกข้อมูล
ในส่วนของมันสำปะหลัง ถึงแม้ว่ายังไม่มีการออกมาตรการดังกล่าวแต่ก็ควรที่จะให้ความรู้แก่เกษตรกรในเบื้องต้นเพื่อเป็นการเตรียมการไว้ในอนาคตหากมีการตรวจสอบลักษณะดังกล่าวจริงเกษตรกรจะสามารถปรับตัว
