ไฟกับตะวัน (อินคา)

[kobana]

ไฟกับตะวัน



อินคา







คืนที่เรายืนมองฟ้าด้วยกัน บอกฉัน จะจับมือกันเรื่อยไป
จะไม่คิดเกรงกลัวกับหนทางไกล จะให้ฉันเป็นไฟส่องทางความมืดมัวอ้างว้าง นำเธอไม่หวั่นไหว

เดินผ่านกลางคืนมาถึงกลางวัน กลับหัน สะบัดมือเดินหนีไป

เมื่อเธอพบตะวัน ส่องแสงแรงไกล ก็เลยทิ้งดวงไฟส่องทาง เธอไม่กลัวอ้างว้างจึงจากฉันไป

ไฟกับประกายของแสงตะวัน ฉันจึงไม่สงสัย เธอย่อมจะโยนดวงไฟ และคงไม่คิดกลับคืน

กัดฟันฝืนใจทน เหตุผลเธอมี เจ็บคราวนี้จะยอมข่มใจ มองภาพเธอเดินหายไปจากสายตา

เดินผ่านกลางคืนมาถึงกลางวัน กลับหัน สะบัดมือเดินหนีไป

เมื่อเธอพบตะวัน ส่องแสงแรงไกล ก็เลยทิ้งดวงไฟส่องทาง เธอไม่กลัวอ้างว้างจึงจากฉันไป

กัดฟันฝืนใจทน เหตุผลเธอมี เจ็บคราวนี้จะยอมข่มใจ มองภาพเธอเดินหายไปจากสายตา

fr: Here