อุปสรรคสำคัญในการจัดตั้งนิติบุคคลหมู่บ้านจัดสรร

[aloniix]

แม้ พ.ร.บ.จัดสรรที่ดิน พ.ศ. 2543 จะเปิดโอกาสให้หมู่บ้านทั่วประเทศ สามารถจัดระเบียบการอยู่อาศัยร่วมกัน โดยการจดทะเบียนจัดตั้งเป็นนิติบุคคลหมู่บ้านจัดสรร เพื่อบริหารการจัดการด้วยตนเอง แต่ในทางปฏิบัติจริงนั้น เป็นเรื่องที่ยากพอสมควร

อุปสรรคสำคัญอยู่ที่กฎหมายกำหนดให้ ผู้ซื้อบ้านลงมติเห็นชอบเกินกึ่งหนึ่ง ของจำนวนแปลงทั้งหมดของโครงการขึ้นไปจึงจะจัดตั้งเป็นนิติบุคคลหมู่บ้านจัดสรรได้ ด้วยเหตุนี้ ไม่ว่าจะมีออกหนังสือเชิญชวนให้สมาชิกให้เข้าประชุมกี่ครั้งกี่คราว คะแนนเสียงก็ไม่ครบสักที นอกจากนี้ ผู้ซื้อบ้านส่วนใหญ่ยังติดใจสงสัย ระหว่างการจดและไม่จดทะเบียนจัดตั้งเป็นนิติบุคคลหมู่บ้านจัดสรร อยู่หลายประเด็น เช่น

- ในโครงการมีหลายเฟสหลายโซน บางส่วนมีผู้พักอาศัย แต่หลายซอยกำลังตอกเข็มเทคาน และก่อสร้างอยู่โครม ๆ รอให้เสร็จเรียบร้อยทุกหลังแล้วจึงจัดตั้งนิติบุคคลหมู่บ้านไปพร้อม ๆ กันไม่ดีกว่าหรือ
- จดทะเบียนนิติบุคคลทำไม ในเมื่อผู้ซื้อบ้านทุกรายก็ได้จ่ายเงินค่าภาษีเงินได้แล้ว ควรเป็นหน้าที่ของรัฐเป็นผู้ดูแลรับผิดชอบ
- ระหว่างจัดตั้งกับไม่จัดตั้งนิติบุคคลหมู่บ้านจัดสรร จะมีข้อดีและข้อเสียอย่างไรจะว่าไป หมู่บ้านจัดสรรแทบทุกแห่ง เมื่อมีการประชุมเพื่อพิจารณาลงมติในเรื่อง จัดหรือไม่จัดตั้งนิติบุคคล ของหมู่บ้าน จะมีการแบ่งออกเป็น 3-4 กลุ่ม ดังนี้
กลุ่มแรก คือกลุ่มที่พร้อมสนับสนุนเต็มร้อย

กลุ่มที่สอง คือกลุ่มที่ไม่ต้องการจัดตั้งนิติบุคคลหมู่บ้านจัดสรร อาจเป็นด้วยเพราะเหตุต่าง ๆ เช่น ไม่แน่ใจ หรือไม่รู้ข้อมูลรายละเอียดเรื่องนี้มาก่อน (พวกรู้ไม่จริง)

กลุ่มที่สาม คือพวกคัดค้านต่อต้านการจดทะเบียนจัดตั้งนิติบุคคลหมู่บ้านจัดสรรชนิดหัวชนฝา มีการชักชวน ตีพิมพ์เอกสารแจกจ่าย ด่าว่าเจ้าของโครงการอย่างเสีย ๆ หาย ๆ
พร้อมสรุปท้ายให้ผู้ซื้อบ้านรายอื่น ๆ เห็นคล้อยตาม แต่ต้นสายปลายเหตุของคนกลุ่มนี้ ส่วนใหญ่จะมีเบื้องหน้าเบื้องหลังทะเลาะ หรือมีข้อพิพาทกับบริษัทเจ้าของโครงการในเรื่องซื้อขายบ้านแทบทั้งนั้น

กลุ่มสุดท้าย คือกลุ่มที่นอนหลับทับสิทธิ ไม่ค่อยจะมีความรู้ร้อนรู้หนาวในแทบทุก ๆ เรื่องเพราะต้นสายปลายเหตุส่วนใหญ่จะมาจาก 2-3 กลุ่มท้ายเหล่านี้ จึงส่งผลให้หมู่บ้านจัดสรรจำนวนมาก (แทบจะทั้งหมด) จนถึงบัดนี้ไม่สามารถยื่นขอจดทะเบียนจัดตั้งเป็นนิติบุคคลหมู่บ้านจัดสรรได้


ที่มา : softbizplus.com